Het was een echte winterse excursie: heel koud, behoorlijk veel wind, maar later nog een zonnetje.
Met 20 personen konden we net, hutje mutje, zitten in het gebouwtje van de eendenkooi Slikkebosch, in de Manteling, waar we ontvangen werden door kooiker Pim met warme koffie, thee en koek. Hij vertelde heel enthousiast over het ontstaan van de eendenkooi en hoe dat allemaal in zijn werk ging.
De wilde eenden werden gevangen voor voedsel voor de rijke landheren. Ze hadden een kooiker in dienst met een kooikershondje. Een stil klein hondje met een lange staart met witte pluim om de eenden, die nieuwsgierig zijn, verder de vangpijp in te lokken. 
In het midden is een grote plas waar de eenden ’s avonds komen eten. Zogenoemde staleenden werden daar gevoerd en lokten zo de wilde eenden mee. De kooiker kenden zijn staleenden goed en alleen de wilde eenden werden gevangen, doodgemaakt en opgegeten. 
In de Slikkebosch zijn 5 vangpijpen, een soort gebogen kanaaltjes die steeds smaller worden, met een net erboven. Er zijn rieten coulissen langs de zijkant waar het hondje heen en weer door liep om de eenden verder te lokken. Helemaal aan het eind kwamen ze in een tunneltje waar ze niet meer uit konden komen. Daar werden ze opgewacht door de kooiker die het werk verder afmaakte. De vangpijpen zijn aangelegd op windrichtingen. Tegen de wind in willen de eenden opvliegen vandaar dat ze bv met zuidwesten wind de vangpijp op het zuidwesten gebruikten.
Tegenwoordig valt de eendenkooi onder Staatsbosbeheer en wordt hij onderhouden door 5 vrijwilligers. Zij zorgen ervoor dat de vangpijpen, de rieten wanden, beschoeiing in tact blijft en geven rondleidingen in het stille seizoen. Het is verboden stilte gebied zodat de rust gewaarborgd blijft.

Na de rondwandeling met prachtige uitzichten op de plas, koningsvarens en veenmos togen we richting Brasserie Boschhoek voor de heerlijke gevulde snert.

We hebben veel geleerd deze ochtend. Het was zeer de moeite waard.
Liesbeth Hamelink, reiscommissie

PS: meer foto's volgen!!