Walcheren

Blog nummer 9

Tuintje in mijn hart
In 2011 zongen Jan Smit en Damaru het nummer ‘Ik heb een tuintje in mijn hart’. Een liedje over een speciaal plekje in je hart hebben voor iemand anders. Ik vind het mooi dat ze zingen over een tuintje als het speciale plekje. Nu klinkt dat ook een stuk gezelliger dan;  ik heb een kelder in mijn hart, of een zolder of zoiets. Maar toch, een tuintje is niet voor niets gekozen als wat symbool staat voor dat waardevolle plekje.
En zo is het maar net, onze tuinen zijn ook een waardevol plekje! De vraag is, of we het wel genoeg waarderen, dat speciale plekje. De één heeft een paar vierkante meter of een balkon en de ander heeft een heuse oase ter beschikking. Te leen, zou ik eigenlijk moeten zeggen. Want zolang je er woont, zo lang je leeft kun je vrijwel alles doen wat je wilt met je eigen stukje aarde. Maar daarna wordt het van iemand anders. En hoe je het achterlaat, dat is meer dan ooit een actueel thema.
Ondertussen stoeien we met de elementen uit de natuur, natte winters, droge hete zomers, ziekten en plagen (zoals de buxusmot) door veel te éénzijdige beplanting en te weinig ruimte voor natuurlijke vijanden zoals vogels. Maar ook verstening, kunstmatige materialen als geïmpregneerd hout, plastic en opgekweekte planten vol pesticiden kom je vrijwel in alle (ook onze) tuinen teveel tegen. Ook ik zwicht wel eens voor een bakje bouwmarkt violen trouwens.
Luctor et Emergo ‘ik worstel en kom boven’ de wapenspreuk van Zeeland is ieder wel bekend. We worstelen wat af in onze tuinen zoals de leeuw die uit het water komt beteugelen wij ons eigen stukje aarde. We sproeien tegen de droogte, verdelgen ‘onkruid’ als klaver wat in de grasmat naar boven komt. Verwennen zuurminnende planten met wat tuinturf zodat we op de Zeeuwse klei toch ook gezellige dopheide hebben.
Dat maakt van ons als tuinliefhebbers heus geen criminelen. Greenpeace gaat echt niet bij je aanbellen als je weer eens paardenbloemen aan het uitroeien bent of de hortensia een emmer water geeft om te overleven.
Wel ben ik er van overtuigd dat tuinieren steeds meer hand in hand mét de natuur moet gaan. Dat we onze gecultiveerde stukjes aarde meer moeten behandelen als iets wat we te leen hebben. Dat je het schoon terug geeft zoals het ‘met de kerst geleende gourmetstel’ ook weer schoon teruggeeft. Eigenlijk heel logisch toch?!
Klimaatvriendelijk tuinieren in 2023? Het Groei & Bloei Tienpuntenplan helpt je op weg! https://groei.nl/actueel/nieuws/klimaatvriendelijk-tuinieren
Joshua, blogschrijver G&B